Hieronder het bijbelgedeelte van het jaarthema, met daaronder een aantal aantekeningen om over na te denken en over na te spreken.
Tekst
Paulus’ voorbede om verdieping in het geloof
14 Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus,
15 naar Wie elk geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt,
16 opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens,
17 opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent,
18 opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is,
19 en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.
20 Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken, overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is,
21 Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen.
Aantekeningen
- De brief aan de gemeente van Efeze wordt wel ‘de kerkbrief’ genoemd. Het gaat in deze brief heel vaak over de gemeente als lichaam van Christus. Paulus spreek o.a. over het fundament van de gemeente (de zaligheid in Christus), de eenheid van de gemeente, de roeping van de gemeente en het leven van de gemeente/van christenen in deze wereld.
- In dit Bijbelgedeelte gaat het over het werk van de Heilige Geest in de gemeente. De kern daarvan lezen we in vers 16b en 17. Paulus bidt om de kracht van de Heilige Geest die werkt in onze harten. Met als doel: dat Christus door het geloof in onze harten woont en wij in de christelijke liefde geworteld zijn.
- De Bijbelgedeelte is best wel vol. Het is in feite één lange zin. Dat maakt het direct begrijpen lastig. Toch is de opbouw helder. Er zijn drie hoofdgedachten.
- De eerste is dat Paulus hier met allerlei woorden de Heere belijdt als de Koning van de kerk en de God van zijn leven. Hij noemt Hem:
- de Vader van onze Heere Jezus Christus (vs. 14). Dat is de God de in Zijn Zoon tot ons komt als de God van de verlossing.
- de God naar Wie elk geslacht in de hemelen en op aarde wordt genoemd (vs. 15). Alle leven vindt zijn oorsprong in Hem.
- de God die naar de rijkdom van zijn heerlijkheid de versterking door de Heilige Geest kan geven (vs. 16) . Hij is de gevende God.
- de God die bij machte is veel meer te doen dan wij bidden of denken (vs. 20). Want Hij heeft alle macht.
- de God die alle heerlijkheid in de gemeente toekomt (vs. 21). Uiteindelijk gaat het om de eer van God.
Samengevat: de eerste hoofdlijn is de gevende God.
- De tweede hoofdlijn is de lege hand van Paulus. Daarmee begint dit gedeelte. Paulus, de ambtsdrager, doet voorbede voor de gemeente. Hij buigt zijn knieën (vs. 14). Hij maakt zich dus klein uit eerbied voor de grote God. En met gebogen knieën doet hij voorbede. Daarmee erkent hij dat hij de geloofsversterking van de Geest niet kan bewerken. Het werk van de Geest is helemaal Gods werk. Wij staan daarin machteloos, met lege handen. Alleen God kan ’t geven, op het gebed.
- En dat is dan de derde hoofdlijn: de inhoud van de voorbede (vs. 16b en 17). Dat raakt direct het jaarthema. Paulus bidt om de werking van de Geest in onze harten (vs. 16b). Het werk van de Geest richt zich altijd allereerst op het meest centrale van ons leven: de innerlijke mens, dat is ons hart. En wat gebeurt er dan als de Geest werkt? Dan komt Christus door het geloof in onze harten wonen (va. 17a). De Geest werkt niet allereerst opwinding, maar geloof. En dat geloof draagt vrucht in de liefde (vs. 17b), waarbij liefde niet allereerst een gevoel is, maar een activiteit, een daad. De christelijke liefde zet zich in voor de gemeente, die het lichaam van Christus is.